Meer studenten bezoeken een psycholoog: twee getuigenissen
De laatste jaren is het aantal studenten dat een studentenpsycholoog bezoekt met meer dan 63 procent gestegen. Linde Demurie, studente journalistiek aan Howest Kortrijk, praat met twee leeftijdsgenoten over hun ervaringen.
Brecht Warnez, Vlaams parlementslid voor CD&V, kaartte de problematiek in september 2020 al aan. “De wachtrijen bij studentenpsychologen worden steeds groter. Elke student moet recht hebben op vijf sessies bij de psycholoog en er moet verder in online hulp en zelfhulp geïnvesteerd worden”, aldus Warnez.
Merel B., studente Verpleegkunde aan Vesalius, stopte in oktober een tijdje met school wegens mentale gezondheidsproblemen. “Ik had veel examens, stage en deadlines, waardoor ik veel stress ervaarde. In die periode hebben mijn faalangst en stress de bovenhand genomen.”
De nacht voor haar stage ontplofte de bom: “Ik raakte in paniek en twijfelde aan mezelf. Ik vroeg mezelf: ‘Zal ik wel een goeie verpleegkundige zijn? Ik kan dit niet’.” Merel besliste laattijdig om te stoppen met haar stage en ging in gesprek met de huisarts en met haar stagebegeleider. De huisarts stelde voor om een week thuis te blijven en schreef medicatie voor. Ook haar stagebegeleider hielp haar: “Gelukkig kende ik mijn stagebegeleider al van tijdens de lessen. Zij ging zachtaardig om met mijn plotse stop en heeft me toen ook gerustgesteld.”
“Ik heb de rust gevonden”
Voor Merel was het zoeken wat ze zou doen als haar stageperiode van vier weken over was en ze dus terug naar school zou moeten. “In het begin heb ik veel gerust. Mijn lichaam was doodop. Na vorig jaar was ik mezelf helemaal verloren, maar dankzij een goede verhouding tussen inspanning en ontspanning vond ik terug meer rust.”
In september ging ze voor het eerst naar een psycholoog. “Ik voelde al heel lang dat het niet goed ging, maar durfde het gewoon niet in te zien”, zegt ze. Het taboe om hulp te vragen was voor haar nog groot. Ze stond er niet achter en vroeg zichzelf af wat het nut was om een psycholoog in te schakelen. “Ik kon me moeilijk openstellen, waardoor hij me ook moeilijk kon helpen”, vertelt Merel.
Durven openstellen
Naarmate de tijd vorderde, durfde ze zich te openen en te praten over haar gevoelens. “Toen het even echt niet ging, belde ik de psycholoog om een afspraak te vervroegen. Hij zei me dat hij op zulke momenten altijd iets wou regelen en toen is ook echt de klik gekomen dat het niet zo erg is om hulp te vragen aan een psycholoog. Nu doet het me ook echt deugd om over mijn gevoelens te kunnen praten met iemand die geen vooroordelen heeft”, zegt ze. De sessies bij de psycholoog gaven Merel wat meer houvast en zo stond ze ook sterker in haar schoenen.
Vertellen aan haar ouders dat ze mentaal in een diepe put zat, was voor haar een moeilijke zaak: “Ik was bang dat ze boos of teleurgesteld zouden zijn, maar dat was niet zo. Mijn ouders waren echt bezorgd en na een tijdje kon ik ook open over mijn gevoelens praten met hen.” Iets wat voor haar eerst heel eng leek, was eigenlijk meer dan oké, beseft ze.
Merel zit in haar laatste jaar Verpleegkunde en is bereid om te knokken voor haar toekomst. “Ik weet niet wat de toekomst zal brengen, maar in de periode dat ik thuis zat, is mijn wens om verpleegkundige te worden zo groot geworden. Ik ga vechten. Vechten voor mijn droomjob. Vechten voor mijn eigen geluk.”
“Mezelf verliezen was misschien ook iets positiefs”
Ook Emma (schuilnaam) gaat al een tijdje naar een psycholoog. Zij beleefde in haar middelbareschooltijd heel wat moeilijke momenten en ging toen op aanraden van haar mama naar de psycholoog. “In het begin zocht ik naar afleidingen bij de psycholoog zodat ik niet zou hoeven te praten over mijn problemen.” De studente voelde geen connectie met de psycholoog, wat voor haar ook een hindernis was.
In haar laatste jaar middelbaar ging Emma een moeilijke tijd tegemoet. Haar zus Laura (schuilnaam), kampte ook met mentale gezondheidsproblemen. “Ik zag dat het niet oké ging met haar, maar durfde er niet naar te vragen.” Toen Emma plots haar zus buiten bewustzijn vond, twijfelde ze niet om een ambulance te bellen en haar ouders te verwittigen over het voorval: “Ik kwam Laura’s kamer binnen en plots was er overal bloed. Ik heb meteen de hulpdiensten en mijn ouders gebeld.”
Emma studeert nu aan Howest in Kortrijk en gaat sinds vorig jaar naar een door de school aangewezen psycholoog. “Met haar heb ik nu een heel goede band en dat helpt me echt.” De studente ziet heel wat vooruitgang in haar mentale gezondheid: “Toen ik begon aan de hogeschool, vorig jaar dus, was ik een wrak. Nu voel ik me veel beter in mijn vel en heb ik meer zelfvertrouwen.”
Voor Emma was er één nummer dat haar door die moeilijke periodes sleepte: “Het klinkt misschien vreemd, maar Experience van Ludovico Einaudi heeft mij zo geholpen. Het nummer doet me nadenken over de tegenslagen en terugkomen. Oké, ik heb fouten gemaakt en ik heb problemen gehad, maar met de nodige zorg en ook dankzij mezelf, sta ik er terug.”
Bekijk ook:
- In het kader van hun lessen lifestylejournalistiek schreven studenten journalistiek van Howest artikelen voor Tendens. Hier kan je ook de andere bijdragen lezen.
