Tendens vraagt het aan Sofie “Sofinesse” Verschueren
In de vragen van Tendens stellen we elke week een paar luchtige vragen aan bekende mensen in de lifestylewereld. Deze week: podcastmaker Sofie Verschueren.
- Foto: Ellen van den Bouwhuysen
Wat wilde je als kind worden?
Actrice. Dat was eigenlijk droom 1. Ik had 3 dromen en ik ben met alle drie nog steeds bezig. De eerste droom was dus actrice worden. De tweede droom was iets met huizen. Ik tekende als kind constant huizen en plattegronden. En de laatste droom was iets met baby’s.
Maar actrice was dus droom nummer 1. Al mijn hobby’s draaiden daar ook rond. Ik had echt de intentie om het te maken.
Waar krijg je de slappe lach van?
Goh, op momenten wanneer dat niet de bedoeling is. Ik heb dat ook wel een paar keer gehad in de radiostudio, opnieuw op ongepaste momenten. Geen idee wat dat triggert maar als ik er mee zit dan geraak ik er moeilijk van af.
Een voorbeeld van wanneer ik de slappe lach kreeg was toen Tom en ik naar een voorstelling van de eerste kleuterklas moesten. Daar gingen ze ons uitleggen hoe ze lesgaven en hoe het jaar in elkaar ging zitten. Niemand is daarnaartoe gegaan behalve Tom en ik. Er waren dus geen andere ouders. Dat vonden wij al wat raar maar bon.
Wij gingen daar dus zitten en die twee juffen van de eerste kleuterklas begonnen aan hun uitleg over hoe alles in zijn werk ging gaan. Opeens zeiden ze: “Wij zingen ook heel veel liedjes.” En toen begonnen zij al die liedjes te zingen. Je moet je dus voorstellen dat je daar alleen zit en twee vrouwen in de vijftig beginnen kinderliedjes te zingen. Tom en ik mochten echt niet naar elkaar kijken of we schoten direct in de lach.Als er nu een referentie is naar dat moment en Tom en ik kijken naar elkaar, dan beginnen we nog altijd te lachen.
Wie is je celebrity crush?
Goh, vroeger was dat echt Stany Crets. Ik was naar theaterstukken van hem geweest en dacht echt: “Oh my god. Wauw. Hij heeft alles hier zelf geschreven en dat is een megagoed stuk.” Ik heb daar dan ook mijn thesis over gemaakt, over die theaterstukken.
Ondertussen val ik meer op stemmen en de stem van Geert Van Rampelberg is echt geweldig. Dat is geen lelijke mens of zo hé, dat zeg ik niet. Maar het is vooral door zijn stem dat ik hem zo aantrekkelijk vind.
Ik val ook echt op grappige mensen, het maakt dan bijna niet uit hoe ze eruit zien. Want als er zo iemand megaknap voorbij komt en die begint te praten en ik hoor dan bijvoorbeeld een lelijk accent, dan zal het hem niet worden vrees ik.
Wat is de mooiste plek op aarde waar je ooit al bent geweest?
Ik ben op zich wel al op mooie plekken geweest maar het zijn de plekken met de mooiste herinneringen die mij echt bijblijven. Voor mij is de mooiste plek toch wel dat onnozel klein dorpje aan de zee: Wenduine. Ik ben absoluut een zeemens, dus het is daarom al mooi voor mij. Maar ik ben bijvoorbeeld ook in Malta geweest waar de zee veel blauwer is, maar toch is het Wenduine niet. Mijn jeugd heeft zich daar afgespeeld, ik voel me daar echt thuis en net dat maakt het zo mooi.
Wat is het concert/optreden dat het meeste indruk op je maakte?
Ik ben geen echte concertganger. Ik heb wel wat concerten gedaan in mijn leven maar de meeste waren in theaterzalen, zoals bijvoorbeeld Stef Bos. Ik was al 33 toen ik voor de eerste keer naar een festival ging. Dat was dan Rock Werchter. Ik heb daar Robbie Williams gezien en die was wel zeer imponerend qua entertainmentgehalte. Dat was echt top. Maar ik sta minstens even graag in een klein theaterzaaltje waar de sfeer intiemer is zoals bij Stef Bos.
Welk liedje sla je nooit over?
Ik heb er wel een paar. Als het echt niet goed gaat dan leg ik altijd Paul Simon met “You can call me Al” op. Ik word gewoon vrolijk van dat liedje. Die tekst is totaal niet zinnig maar die melodie. Er zit daar iets in dat mij vrolijk maakt. Het is echt het instrumentale in dat nummer dat mij aanspreekt. Ik word daar gewoon goedgezind van.
Wat waardeer je aan je vrienden?
Oei, dat is een moeilijke vraag. Dat ze er zijn op de moeilijke momenten en dat ze even zot kunnen doen op de niet-moeilijke momenten. Eigenlijk waardeer ik gewoon alles, anders zouden dat mijn vrienden niet zijn. Belangrijk is toch ook wel dat ze mijn humor snappen anders zitten we met een probleem.
Wat is je favoriete bloem?
Ik hou heel erg van tulpen. Ik heb op dit moment op drie verschillende plekken in huis tulpen staan. Het is nu ook wel de tijd van het jaar voor tulpen. Mijn absolute favoriete bloem is toch wel een pioenroos. Het enige probleem met pioenrozen is dat het moeilijker is voor mij om ze in huis te houden. Ik heb absoluut geen groene vingers en tulpen zijn veel gemakkelijker voor mij.
Uit iedereen (heden en verleden), met wie zou je graag eens een koffie drinken?
Mijn broer. Hij is enkele jaren geleden uit het leven gestapt en ik heb nog zo veel vragen voor hem. Als ik helemaal mag kiezen dan nodig ik ook mijn oma uit op het theekransje. Zij at altijd graag “astridjes”, dat is een soort gebakje met slagroom bovenaan met een kersje op en dan omringd door chocoladehagelslag. Maar ik twijfel eigenlijk of zij dat wel nog graag at. Zij kreeg altijd, maar dus altijd, een astridje. Ik denk dat zij ons gewoon niet durfde te vertellen dat ze het gehad had met de astridjes. Ik zou haar dus heel graag vragen of ze eigenlijk nog wel echt fan was van die taartjes.
Dat zijn twee mensen die heel plots gestorven zijn. Mijn oma kreeg een hersentumor op haar 72ste en is van een heel actieve vrouw naar dementerend gegaan op drie weken. Dat was best wel hard. Ze heeft uiteindelijk nog een jaar geleefd maar herkende ons niet meer. Dus met hen zou ik nog heel graag eens koffie drinken, alhoewel ik dan een cola zero zou bestellen want ik lust geen koffie.
Wat heb je van corona geleerd?
Ik heb van corona geleerd dat ik eigenlijk introvert ben en niet extravert. Ik zie het echt niet meer zitten om te gaan werken op een plek waar heel veel andere mensen zijn. Ik heb echt beseft dat ik het af en toe nodig heb om alleen te zijn. Terwijl ik, en heel de wereld denk ik, mezelf echt als een extravert zag. Ik ben wel heel open en ik ventileer graag maar ik ben ook echt graag alleen. Dat wist ik niet van mezelf tot nu.
Het is mijn man, Tom dus, die dat eerst zei tegen mij. Hij is wat minder sociaal dan mij, zo de stereotype IT’er eigenlijk. Hij zei: “Iedereen denkt dat ik de introvert ben maar eigenlijk is het echt jij. Jij bent de introvertste van ons twee.” En ik moet hem meer en meer gelijk geven.
Meer te weten komen over Sofie? Dan kun je terecht op haar website sofinesse.be.